Cynowanie (bielenie) aluminium znajduje zastosowanie głównie dla pokrywania elementów łączeniowych stosowanych w elektrotechnice. Cyna zapobiega pokrywaniu się aluminium warstwą tlenku, pogarszającą jego właściwości, zapobiega korozji elektrolitycznej przy połączeniu z elementami miedzianymi.

W przypadku mniejszych detali obrabianych w urządzeniach obrotowych na aluminium nakładamy warstwę miedzi i opcjonalnie, poprawiającą odporność mechaniczną warstwę niklu, na które nakładana jest powłoka cyny.
Przy obróbce detali na zawieszkach, możliwe jest również pominięcie warstwy miedzi przed nakładaniem niklu.

Powłokę cyny nakładamy bezpośrednio na miedź, lub z poprawiającą odporność mechaniczną podwarstwą niklu.

W przypadku mosiądzu konieczne jest nałożenie podwarstwy miedzi, lub niklu aby uniknąć dyfuzji cynku do powłoki cynowej.

Powłokę cyny można nakładać bezpośrednio na stal.

Sama cyna charakteryzuje się dobrą odpornością, nawet na stosunkowo agresywne środowisko. Niestety w przypadku powstania nieszczelności w powłoce, np. na skutek jej uszkodzenia mechanicznego, jednoczesna obecność cyny i tlenu przyspiesza proces rdzewienia stali.
W połączeniu ze stosunkowo niską wytrzymałością mechaniczną cyny powoduje to, że cynowanie stali jest rozwiązaniem mocno niszowym w porównaniu do innych powłok chroniących przed korozją.

Cynowanie stali stosuje się m.in. tam gdzie ryzyko mechanicznego uszkodzenia powłoki jest akceptowalne, lub detale pracują w środowisku pozbawionym tlenu.